Mugimendu feministetan eta feminismoen izenean gertatu diren banaketa, eztabaida eta zatiketen erroetara jotzen du liburuxka honek, Euskal Herriko praktiketan oinarrituta. Naia Torrealdai urte luzez ibili da EHko Bilgune Feministan, eta begirada kolektibo horrek emandako jardunetatik abiatuta teorizatu du.

Gaur egun modan dago arrazaz edo generoaz hitz egitea, modan ez dagoen gaia klasea da. Langile klasearen mundutik klase kontzientziara. Klasismoak feminismoa nola ahuldu duen eta klase zapalkuntza gainerako zapalkuntzekiko intersekzionalitatetik laburbiltzen duen. Hierarkietatik eta ahanzturetatik haratago ere pentsatzeko liburua.

Kataluniako nazionalismoa feminismoan oinarrituta —eta alderantziz— birpentsatzeko beharraz, 30 emazteki feminista, independentista eta katalanen gogoetak daude liburuan, lau ataletan antolatuta: nazio auzia, eskubideak —genero aniztasuna, arrazismoa, hizkuntza…—, sektoreak —komunikabideak, sindikalismoa, landa eremua, osasuna…— eta tradizioaren eta globalizazioaren arteko matria, matriotismoa.

Okupazioaren arkitekturaren eta estrategia militarraren inguruan hausnartzen duen lana. "Alderantzizko geometria" deituriko taktika garatzeko ahalegin teoriko eta estrategiko handia egin du Israelgo Armadak. Palestinar borrokalarien jopuntutik aldendu eta zibilen etxebizitzetan sartu dira.

Errudunak gara? Errugabeak? Zerk egiten gaitu errudun? Edo nork? Gure errua, gure errua da? Ba al daude erru txiki eta handiak? Erruak askatu nahi ditugu? Oholtza bat. Hiru emakume. Olagarro bat. Errua desagerrarazteko saiakera bat.

El escandalo Watergate es el affaire más icónico de la historia política de Estados Unidos, después de cincuenta años. El estilo depurado de Matt Ross, la interpretación de Julia Roberts y Sean Penn y el cuidado diseño de época, logran una ficción evidentemente atractiva, fascinante, aunque desequilibrada en su narración insólita del Watergate.

Benito Zambranok migratzaileen bidaiaren gordintasuna eta zailtasuna zintzoki islatzen dituen norabidea aurkezten du. Ikuspegi errealista eta apaingarririk gabekoa istorioa, pertsonaiak bultzatzen dituzten etsipena eta itxaropena azalduz. Zuzendariak migrazioaren konplexutasun emozionala eta migrazioa jasaten dutenen bizitzan dituen inpaktuak transmitituz.

Telesail politikoa, botere-borroken eta borroka dialektikoen gainean eraikia eta historia aldatzeko gai diren iritzi-korronte bihurtzen diren narratibak nola idazten diren erakusten du. Nabarmentzekoa, protagonistek jaurtitzen dituzten mezuetatik harago, moral autoritarioaren gaitzespen hori ikusleari formaren bidez iristen zaio.

Komikia memoriari buruzko dokumentu historiko hunkigarria da, eta biktimen labirintoa zeharkatzen du, haien duintasunagatik, memoria berreskuratzeko eta amnesiari aurre egiteko. Kazetaritza-edukia duten eta iragana eta oraina trukatzen dituzten irudi koordinatu horiek bisualki txundigarriak dira.

Komiki honen orrialdeak Portugalen 1974ko apirilaren 25eko Iraultzaren aurreko eta ondorengo urteetan murgiltzen gaitu, José Novo, Estatuaren diktaduran Lisboako periferian hazi zen gaztearen bidez. Testigantzak eta fikzioa nahasten diren heinean musikak, liburuek, ideia klandestinoek eta askatasun nahiak bustitzen dituzte eleberria.

Komiki-kazetaritzaren ildoan aitzindaritzat jotzen da liburua: palestinarrek 1990eko urteetan bizi zuten egoera erretratatu zuen Joe Saccorenek eta orain, Julen Gabiriak komikia euskaratu eta Astiberri argitaletxeak plazaratu du.

Marjane Satrapi ilustratzaile irandarrak komikia honetan, Irango Iraultza islamikoa kontatzen du lehen pertsonan, garai hura bizi izan zuen haurraren begietatik, eta gero ere kontakizun autobiografikoarekin jarraitzen du, Europako ikasaldia, Iranera itzultzea eta abar deskribatuz.