Emakume guztiok gara langileak, soldata izan ala ez, nahiz eta etxe barruan “bakarrik” egiten ditugun lanak. Lan horiek, gainera, aurreiritzi-zama bat dute, eta ez digute balio, emakumeen funtzio “natural” gisa interpretatu baitira historian zehar. Etxeko lanak eta zainketak ekonomia eta gizartearentzako balio izugarria suposatzen du.

El xenofeminismo es el eslabón perdido entre el feminismo radical de la década del 70 y el cyborg contemporáneo y propone entre otros conceptos clave el racionalismo, la alienación y la universalidad.

Filosofia deskolonizatzeko premia gero eta sarriago aipatzen den honetan, La dignité ou la mort liburuan Norman Ajarik Europako tradizio filosofikoaren analisi kritiko gupidagabea proposatzen digu. Hasi eta buka, aro modernotik Europan nagusi den duintasun kontzeptuaren muga ekartzen digu gogora.

Eguneroko bizitzari lotutako hausnarketa, emakumeon egunerokoan gauzatzen diren hiru dimentsioen artikulazioan oinarritzen dena, hala nola, etxeko eta zaintza lanak, ordaindutako lana eta parte hartze soziopolitikoa. Hain zuzen ere, gure bizitza zikloetan nola zeharkatzen gaituzten azaltzen da, horiek gauzatzeko denborak nola uztartzen diren edo talka egiten duten, zer-nolako estrategiak garatzen ditugun hiru denbora hauekin malabarrak egiteko eta beste mundu bat amesteko abiapuntua izango da.

Artea, alemanieraz. 1919Ko Weimarko errepublikan kokatzen da kontakizuna, Bauhaus eskolaren hastapenetan. Flashback estiloan kontatuko zaizkigu Staatliche Bauhaus-aren lehen urteak, Stine Branderup kazetariak Walter Gropius arkitektoari Vanity Fair aldizkarirako egindako elkarrizketaren aitzakian.

Lo egiteko pastillak, takoiak, silikona litro bat, barbie panpina, txupetea, kristalak garbitzeko produktua, etab. agertzen dira zinta garraiatzaile batean. Antzinako lantegi bateko montaketa-kate bat da. Atean dagoen kartelean “FÁBRICA DE MUJERES” irakur daiteke. Dokumentalak indarkeria matxistaren eta ohiko kontsumoaren arteko loturaren eta horren aurrean egon daitezkeen alternatiben gaineko hausnarketaren ondorio da. Setem Hego Haizea eta Al Borde Films ekoiztetxearen egitasmoa.

Egokitzapenak modan daude. Ez da esaten dugun lehen aldia, eta azkena ere ez da izango, egokitzapenen aro betean gaudelako. Istorioak berriro kontatzea gustatzen zaigu, istorio bera, edo antzeratsua, baina beste modu batera. Liburutik pantailarako eta pantailatik liburuetarako jauziak gure ekosistema kultural garaikidearen ohiko osagai bihurtu dira.

Nomadland, denbora luzez burutik kentzea lortzen ez duzun bizitza errealean oinarritutako film horietako bat dela esan daiteke. Erabat hunkigarria eta kolpe emozionalez beteriko esperientzia zinematografikoa. Frances McDormandek antzezten du pertsonaia nagusiaren papera, Fern deituriko emakumea, hirurogeita hamar urteko alarguna, XXI. Mendeko lehen hamarkadan hasitako Ipar Amerikako ekonomiaren gainbeheran kokaturiko filmean.

Pertsonaiek euren barne kontraesanak eta herri honek bizi izan dituenak azaltzen dituzte drogei buruzko ertz ezberdinak ukituz, bere konplexutasun guztiarekin.

Hainbat gogoeta plazaratzen dira antzezlanean, bikote zein adiskidetasun harremanei buruz, zaintzaz, zeloez, maitasunaren iruditeria klasikoaz, gizonen jukutriez, emakumeen arteko liskar eta ahizpatasunaz…