Euskal iheslari politikoen bizipenak. «Nor dira silueta beltz horien atzeko pertsonak? Zenbat urte dira itzal bihurtu zirela?». Galdera horiei erantzun diete Jaione Dorai eta Ernesto Prat idazle eta iheslari ohiek Txalaparta argitaletxearekin argitaratutako liburuan.

¿Existe el fascismo en el Estado español? ¿Hay crímenes de odio? ¿Hay asesinatos motivados por odio racial o por motivos políticos? ¿Asistimos a un retroceso en la conquista de derechos de las mujeres? ¿Vox es fascista? ¿Qué hay más a la derecha de Vox? ¿Cómo combatimos a la extrema derecha? ¿Cuáles son sus alianzas internacionales?

Txillardegik tokiei, pertsonei eta gertakariei begiratzeko zeukan modu guztiz pertsonala islatzen duten kroniken bilduma da. Koldo Izagirrek eta Juan Luis Zabalak atondu dituzte testuak, eta elkarrekin idatzi dute 'Turismoa Txillardegi turistarekin' hitzaurrea.

Alzamientos que estallan de manera imprevista, que aparecen y desaparecen y que son protagonizados por una masa heterogénea entre la que encontramos nuevos sujetos y nuevas demandas que obligan a repensar y redefinir muchos de los conceptos clásicos de la teoría política revolucionaria, como: proletariado, burguesía y lucha de clases.

Filma lehen pertsonan kontatuta dago eta, hasteko, zinemagileak ahots-grabagailu batean oroitzapenenak erregistratzen du. Auto batean eserita ikusten dugu, atxiloketa eragin zuten gertakariak deskribatzen dituen bitartean. Prozesu judizialaren dokumentuak ikusten ditugu, eskaneatzen, baita argazki pila ere, Santestebanek bere oroitzapenak eta zalantzak kontatzen dituen bitartean.

Hamar urteko konfinamendu zorrotzaren ondorengo gizarte euritsu batean girotutako 25 minutuko iraupena duen film esperimentala. Fikzioaren eta dokumentalaren mugan bizi den sormen-lana da, performance zinematografikoa, izen bera duen Piszifaktoria Ideien Laborategiaren paseo turistiko dramatikoan oinarritua.

Bederatzi atal izango dira, 12 bat minutukoa bakoitza, eta Aingeru 17 urteko gaztearen arrastoaren bila jarriko ditu entzuleak.

Artea, alemanieraz. 1919Ko Weimarko errepublikan kokatzen da kontakizuna, Bauhaus eskolaren hastapenetan. Flashback estiloan kontatuko zaizkigu Staatliche Bauhaus-aren lehen urteak, Stine Branderup kazetariak Walter Gropius arkitektoari Vanity Fair aldizkarirako egindako elkarrizketaren aitzakian.

Netflix plataformako Bridgerton telesaila ikusita sortutako galderek bultzatu dute obra sortzera. Hori da antzezlanaren abiapuntua. Ondoren feminismoa ardatz hartuta, umorez blaitutako bidaia batean murgilaraziko gaituzte, sakonean patriarkatua kuestionatzen duten hainbat hausnarketa bultzatuz: fikzioak gugan izan dezakeen eragina, genero rolak, maitasun erromantikoa, maskulinitate ereduak...

Martin Artola izeneko bertsolaria du protagonista komikiak eta Gaztelumendi anaiek hazi ziren munduaren erretratu bat jasotzen du. Beñat Gaztelumendik idatzi du gidoia eta Unai Gaztelumendik eraman du irudietara. Bertsolaritzaz baino bertsolaritzatik egindako komikia da eta Bertsolari aldizkariaren laugarren alea da.

Bertso eta bakarrizketa formatuan, Ane Labaka bertsolaria eta Beatriz Egizabal kontalaria: zahartzeaz, gorputzaren aldaketez, sexualitateaz, merkatu patriarkalaz, intersekzionalitateaz, beldurraz, biolentziaz eta zeharkatzen gaituzten beste hainbat gauza kantatuz eta kontatuz.

Lokatza ura eta sedimentuz, hauts partikulez eta buztinez osatutako lurraren arteko nahasketa semilikidoa da. Denboraren poderioz, lokatza, lehortu eta gogortu egiten da, lutita bihurtuz, eta lutita, bustiz gero, lokatz bihurtzen da berriro ere, lokaztuz, baina lokatza eraikuntzan erabiltzeaz gain; osasungintzarako, sormenerako, edertasunerako eta gozamenerako ere oso baliagarria da, eraiki eta deseraikiz.