Una historia de las mujeres de Euskal Herria que toma a Navarra como eje vertebrador de todo el país; una obra rigurosa y amena, alejada de academicismo, en la que destaca su originalidad, por los temas y el enfoque dado; su afán didáctico, centrado en la organización estructural y acompañada de gran cantidad de imágenes que refuerzan el texto, escrita sin prejuicios con un lenguaje claro y sencillo.

Emakume guztiok gara langileak, soldata izan ala ez, nahiz eta etxe barruan “bakarrik” egiten ditugun lanak. Lan horiek, gainera, aurreiritzi-zama bat dute, eta ez digute balio, emakumeen funtzio “natural” gisa interpretatu baitira historian zehar. Etxeko lanak eta zainketak ekonomia eta gizartearentzako balio izugarria suposatzen du.

El xenofeminismo es el eslabón perdido entre el feminismo radical de la década del 70 y el cyborg contemporáneo y propone entre otros conceptos clave el racionalismo, la alienación y la universalidad.

Filosofia deskolonizatzeko premia gero eta sarriago aipatzen den honetan, La dignité ou la mort liburuan Norman Ajarik Europako tradizio filosofikoaren analisi kritiko gupidagabea proposatzen digu. Hasi eta buka, aro modernotik Europan nagusi den duintasun kontzeptuaren muga ekartzen digu gogora.

Lakaben (Nafarroa) dagoen pinudi bati erreparatuz, naturaren zaintzari eta haren kontrako biolentziari buruzko hausnarketak bistaratzen ditu Maddi Barberrek eta Marina Lameirok egindako azken dokumentalak.

Sofia eta Louise lizentziadun berriak dira. Laster ikusiko duzu, ilusioz eta itxaropenez betetako lanbidea izan arren, haiek aurre egin behar dietela ospitale baten eguneroko lanaren erronkei, osasun-arreta eskasa eta arazoz betea duen sistema batean.

Krisi ekonomikoaren tragedia bat antzinako Greziaren zentzuan. Krisiak Greziako ekonomiari nola eragin zion eta gobernu berriak, EBk ezarritako neurri gogorren aurka nola altxatu zen azaltzen du, Costa-Gavrasek zuzendutako filmak. Yanis Varoufakis, Greziako finantza ministro izandakoaren memoria politikoetan oinarrituta dago.

Ibrahima Balderen bizitzaren kronika da antzezlan hau, hark ahoz kontatua, Amets Arzallusek idatziz jasoa, Timberlake Wertenbaker antzerki-idazleak ingelesera itzuli eta Artedramak antzerkira egokitua. Sambou Diaby da protagonista, bera da Ibrahima Balde gorpuzten duen aktorea eta Mikel Kayek eta Eihara Irazustak pertsonaia bat baino gehiago jokatzen dituzte, Ander Lipusekin batera.

Komikia memoriari buruzko dokumentu historiko hunkigarria da, eta biktimen labirintoa zeharkatzen du, haien duintasunagatik, memoria berreskuratzeko eta amnesiari aurre egiteko. Kazetaritza-edukia duten eta iragana eta oraina trukatzen dituzten irudi koordinatu horiek bisualki txundigarriak dira.

Komiki honen orrialdeak Portugalen 1974ko apirilaren 25eko Iraultzaren aurreko eta ondorengo urteetan murgiltzen gaitu, José Novo, Estatuaren diktaduran Lisboako periferian hazi zen gaztearen bidez. Testigantzak eta fikzioa nahasten diren heinean musikak, liburuek, ideia klandestinoek eta askatasun nahiak bustitzen dituzte eleberria.

Komiki-kazetaritzaren ildoan aitzindaritzat jotzen da liburua: palestinarrek 1990eko urteetan bizi zuten egoera erretratatu zuen Joe Saccorenek eta orain, Julen Gabiriak komikia euskaratu eta Astiberri argitaletxeak plazaratu du.

Marjane Satrapi ilustratzaile irandarrak komikia honetan, Irango Iraultza islamikoa kontatzen du lehen pertsonan, garai hura bizi izan zuen haurraren begietatik, eta gero ere kontakizun autobiografikoarekin jarraitzen du, Europako ikasaldia, Iranera itzultzea eta abar deskribatuz.