Txilek 2019tik ezagutu duen eztanda eta ondorengo sekuentzia eraldatzailea abiada bizikoa izan da. Ezker ikuspegitik zetozenek, aukera sekuentzia horik probestu zituzten beste estatugintza eta zilegitasun politikoak eraikitzeko, sektore zaurgarrien eta baztertutako bizitzei begira. Prozesu hau aberatsa izan da, herri borondatearekin status quo-a aldagarria dela eta ezinezkoa zirudiena mugigarria dela erakutsi da. Konstituzio proposamena ez da utopia bat izan, jendartearen sektore asko politizatu ditu, on komuna eta eskubideak eztabaiden erdigunean jarri ditu eta instituzio berriak lantzeko ikuspegia zabaltzea ekarri du esaterako. Ondoren etorriko den prozesu konstituziogileaz zalantzak dauden arren ikasitakoa eta bizi izandakoak agertoki instituzionalean bestelako abiapuntua ezartzeko balio izan du, horretarako ere, denbora beharko den arren.